Bezdech u noworodka i niemowlaka

Czym jest bezdech u noworodka, co może go spowodować i jakie zagrożenia się z nim wiążą? Jakie bywają najczęstsze objawy bezdechu u niemowlaka? Co oznacza niska saturacja u noworodka i dlaczego przy bezdechu dochodzi do spadku saturacji? Jak powinna wyglądać pierwsza pomoc po zatrzymaniu oddechu u noworodka i niemowlęcia? Poniżej znajdziesz odpowiedzi na te i inne pytania, a także praktycznie wskazówki dotyczące profilaktyki bezdechów.
Bezdech to zatrzymanie oddechu u noworodka, które trwa co najmniej 20 sekund lub krótsze, jeśli towarzyszą mu dodatkowe objawy tj. zwolnienie czynności serca (poniżej 100 uderzeń na minutę) i/lub sinica spowodowana zmniejszeniem utlenowania krwi, czyli spadkiem saturacji do 94% i poniżej.
Co oznacza bezdech?
Bezdech niemowlęcy oznacza stan, kiedy dziecko przestaje oddychać i może to w konsekwencji prowadzić do zagrożenia jego zdrowia i życia. Bezdech u noworodka trwający dłużej niż 21 sekund, może doprowadzić do zatrzymania akcji serca i poważnych konsekwencji.
Bezdech a niska saturacja u noworodka
Zatrzymanie oddechu oznacza, że do krwi zaczyna docierać mniej tlenu, czego efektem będzie spadek saturacji u noworodka. Saturacja to poziom nasycenia krwi tętniczej tlenem – mierzymy ją przy pomocy pulsoksymetru. Niska saturacja u noworodka oznacza zatem obniżony poziom utlenowania krwi. Każdy zdrowy noworodek poddany jest badaniu saturacji niedługo po porodzie – między 2. a 24. godziną życia. Jest to badanie przesiewowe, mające na celu wykrycie nierozpoznanych wad serca. Kiedy mówimy o niskiej saturacji u noworodka? Norma dla noworodka/niemowlaka to 95%-100% – wskazania poniżej 95% wymagają konsultacji z lekarzem.
Jak często występują bezdechy?
Bezdechy występują u 1 na 100 żywo urodzonych noworodków, najczęściej w pierwszych 2-3 dniach życia. U noworodków urodzonych o czasie częstość bezdechów jest najmniejsza (ok. 0,1%) – wskaźnik ten rośnie wraz ze stopniem niedojrzałości dziecka. Najczęstszą przyczyną bezdechów u noworodków urodzonych przedwcześnie jest – związane właśnie z ich niedojrzałością – niecałkowite wykształcenie mechanizmów regulujących rytm oddychania. Krótkie przerwy w oddychaniu (trwające 5-10 sekund) są u noworodków zjawiskiem normalnym.
Przyczyny bezdechu
Wyróżnić można trzy mechanizmy zatrzymania oddechu u noworodka:
- centralny – związany z nieprawidłową czynnością ośrodka oddechowego w mózgu,
- obturacyjny – spowodowany niedrożnością dróg oddechowych, przy zachowaniu prawidłowej czynności ośrodka oddechowego w mózgu,
- mieszany – gdy niedrożność dróg oddechowych poprzedza zatrzymanie czynności ośrodka oddechowego w mózgu.
Większość przypadków bezdechu u noworodków ma pochodzenie centralne, rzadziej mieszane.
Przyczyn bezdechu sennego u dziecka może być bardzo wiele – począwszy od wrodzonych schorzeń i komplikacji okołoporodowych, poprzez choroby i infekcje układu oddechowego, a skończywszy na nieodpowiednich warunkach do spania oraz niewłaściwej opiece nad dzieckiem.
Bezdech u noworodka w szpitalu i w domu
Do najczęstszych przyczyn bezdechu u noworodka w szpitalu należą: zakażenia, niedotlenienie okołoporodowe, wrodzone choroby metaboliczne, niewłaściwa temperatura otoczenia, podawanie matce leków z grupy opioidów lub dużych dawek preparatów magnezu bezpośrednio przed porodem, stosowanie w leczeniu noworodka leków powodujących ograniczenie czynności ośrodka oddechowego w mózgu, krwawienia wewnątrzczaszkowe, martwicze zapalenie jelit.
Jeśli z bezdechem u malucha mamy do czynienia w domu, wśród możliwych przyczyn należy wymienić: zbyt miękkie podłoże do spania, spanie na brzuchu, wrodzone skłonności do płytkiego oddechu, bezdechu i problemy z oddychaniem, wcześniactwo, zwłaszcza kiedy układ oddechowy dziecka nie zdążył się odpowiednio ukształtować, wyziębienie/przegrzanie dziecka, choroby i infekcje układu oddechowego, spanie z innymi osobami (rodzice, rodzeństwo), palenie tytoniu w obecności dziecka, zbyt duża ilość poduszek, kocyków w łóżeczku.
Bezdech: we śnie i podczas płaczu
Warto wiedzieć, że bezdech występuje nie tylko we śnie. Bezdech u noworodka może występować podczas silnego płaczu. Dziecko płacze tak intensywnie, że zaczyna brakować mu tchu – zwykle jednak po chwili zaczyna znowu płakać i „odzyskuje oddech”. Bardzo niebezpieczny jest bezdech występujący podczas snu lub gdy niemowlę spokojnie leży w łóżeczku. Rodzice mogą bowiem nie zauważyć braku oddechu, myśląc, że dziecko śpi lub grzecznie leży.
Objawy, czyli jak rozpoznać bezdech?
Oto lista symptomów świadczących o tym, że możemy mieć do czynienia z bezdechem u noworodka i niemowlaka:
- Brak ruchów klatki piersiowej (przy wdechu klatka piersiowa unosi się do góry, zaś przy wydechu się opuszcza).
- Zwolnienie czynności serca (bradykardia) oraz zmniejszenie utlenowania hemoglobiny (desaturacja, inaczej spadek saturacji), zmiana zabarwienia skóry i błon śluzowych – najpierw na blade, szare, a następnie na sine.
- Całkowita cisza – dziecko, które ma bezdech, nie wydaje żadnych dźwięków, czyli nie chrząka, nie pokasłuje, nie płacze (kiedy dziecko nie oddycha, ale usiłuje chrząkać i wydaje z siebie dźwięki, może okazać się, że czymś się zadławiło).
- Grymas na twarzy dziecka, który przypomina szok, zdziwienie – niemowlę nie wie, co się dzieje i jest zdziwione tym, że nie oddycha.
- Sinica – kiedy dziecko przez dłuższy czas nie może złapać tchu, najpierw zaczynają sinieć jego usta, a następnie twarz.
W sytuacji, gdy zauważymy takie objawy, należy niezwłocznie udzielić dziecku pierwszej pomocy.
Bezdech u noworodka: pierwsza pomoc
Jak powinna wyglądać pierwsza pomoc, jeśli wystąpi bezdech u noworodka? Konieczne jest przeprowadzenie następujących czynności:
- Dmuchnięcie w okolice nosa i górnej wargi dziecka. Ma to pomóc w dotarciu powietrza do układu oddechowego dziecka i sprowokowanie normalnego oddychania. To najszybszy sposób na ratunek dla dziecka, który często okazuje się skuteczny,np. przy intensywnym płaczu, zakrztuszeniu, tzw. „zanoszeniu się”.
- Połaskotanie w stopę lub delikatne uszczypnięcie. Stymulacja dziecka sprawi, że skupi ono uwagę na czym innym i zacznie oddychać.
- Pochylenie dziecka głową do dołu i poklepanie go po plecach.
Jeśli po zastosowaniu powyższych sposobów nie zauważymy reakcji dziecka, należy wezwać pogotowie (999 lub 112) i przystąpić do reanimacji.
Ekspert radzi
Pierwsza pomoc, czyli resuscytacja krążeniowo oddechowa to sztuczne oddychanie oraz masaż serca, które wykonuje się w przypadku braku oddechu oraz braku tętna u dziecka (a także u dorosłego – tylko w inny sposób). Stosując sztuczne oddychanie, wtłaczamy niezbędny do życia tlen do płuc maluszka, a masaż serca – czyli umiejętny ucisk na klatkę piersiową – pompuje dotlenioną krew do najważniejszych organów, zapobiegając ich uszkodzeniu, a nawet śmierci dziecka. Natychmiastowa reanimacja noworodka/niemowlęcia może ocalić życie i nie dopuścić do powstania poważnych urazów w ciele dziecka!
Pierwsza pomoc przy zakrztuszeniu lub zachłyśnięciu
- Sprawdzamy, czy drogi oddechowe są drożne. W tym celu odstawiamy dziecko od butelki/piersi, przechylamy je na bok i obserwujemy jamę ustną. Gdy zauważysz, ciało obce (zabawka, zakrętka od butelki, itp.), najmniejszym palcem wygarnij je z buzi dziecka. Jeśli pomogło, dziecko zaczyna płakać.
- W sytuacji, gdy dziecko nie płacze i nadal ma problemy z oddychaniem, łapiemy je za brodę, trzy palce kładziemy na ramieniu malucha, przewracamy je głową do dołu – tak, aby leżało w pozycji na brzuchu na naszych kolanach, a jego główka znajdowała się jak najniżej. Przedramię układamy na udzie, a drugą ręką, złożoną w łódeczkę, uderzamy mocno i energicznie do 5 razy między łopatki. Jeśli to zadziała, maluch zaczyna płakać.
- Jeśli niemowlę nie płacze, zmieniamy pozycję – chwytając kciukiem i palcem wskazującym za tylną część jego głowy i trzymając trzy palce na ramieniu, przekręcamy dziecko do pozycji na plecach, z głową nadal niżej. Następnie układamy dwa palce na klatce piersiowej malucha i uciskamy 5 razy.
- To jest moment, w którym niezwłocznie należy wezwać pogotowie, dzwoniąc pod numer 999 lub 112. Jeżeli rodzic jest sam, najpierw dzwoni, a następnie kontynuuje masaż serca lub stosuje się do poleceń dyspozytora – aż do momentu poprawy stanu dziecka lub przybycia karetki.
- Jeżeli stan pogarsza się i maluch przestaje oddychać, układamy go na plecach na twardym, bezpiecznym podłożu (stół, podłoga), obejmujemy swoimi ustami nos i usta dziecka, a następnie wykonujemy 5 wdechów. Kontynuujemy te czynności w sekwencji: 1 wdech i 3 uciśnięcia klatki piersiowej do uzyskania poprawy stanu dziecka lub przyjazdu pogotowia.
Pierwsza pomoc przy utracie przytomności i braku oddechu
Metodą „widzę, czuję, słyszę” sprawdzamy, czy niemowlę oddycha – zbliżamy policzek do ust dziecka na 10 sekund, żeby obserwować ruchy oddechowe klatki piersiowej, poczuć oddech na policzku i nasłuchiwać odgłosów oddychania. Jeśli potrzeba, udrażniamy drogi oddechowe w sposób opisany wyżej. Gdy zauważyliśmy co najmniej 5 oddechów, a dziecko jest nieprzytomne, wzywamy pogotowie, a malucha układamy w pozycji bocznej i obserwujemy, zapewniając mu komfort termiczny.
Jeśli dziecko nie oddycha, wykonujemy 5 wdechów jak wyżej. Przy wdechu powinniśmy widzieć, że klatka piersiowa malucha unosi się do góry. Kontynuujemy resuscytację do poprawy stanu dziecka lub przyjazdu pogotowia.
Bezdech u noworodka: profilaktyka
W celu zapobiegania bezdechom u noworodków i niemowląt należy ograniczyć narażenie dziecka na czynniki, które mogą prowokować lub nasilać ich występowanie. U dzieci z grup ryzyka występowania bezdechów zaleca się monitory oddechu. Rekomenduje się również, aby niemowlęta (do ukończenia 1. roku życia) zawsze spały na plecach. Pozycja na wznak jest bezpieczna i nie zwiększa ryzyka zachłyśnięcia, także w przypadku dzieci z refluksem żołądkowo-przełykowym. Leżenie na brzuchu uznaje się za korzystne, jednak dziecko powinno być wtedy obudzone i pod obserwacją opiekuna (poza przypadkami zaburzeń chorobowych, w których pozycja na brzuchu jest bezpieczna dla dziecka). Sen w pozycji na boku jest uznawany za niebezpieczny i nie jest zalecany dla maluchów. Gdy niemowlę zacznie się samodzielnie obracać, rekomenduje się w dalszym ciągu układać je do spania na plecach, ale pozwalając mu na kontynuowanie snu w pozycji, którą dziecko samo przyjmie.
Praktyczne wskazówki, czyli czego nie robić?
Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia bezdechu u noworodka czy niemowlaka, warto przestrzegać kilku prostych zasad:
- Niemowlęta powinny spać w oddzielnym łóżeczku ? na nowym, twardym, niezmieniającym kształtu pod ciężarem główki dziecka materacu, z dopasowanym prześcieradłem.
- Preferowane jest używanie śpiworków czy otulaczy ? zamiast zwykłych kocyków czy kołderek, ze względu na mniejsze ryzyko przykrycia sobie głowy przez dziecko.
- Należy unikać przegrzewania dziecka ? powinno mieć na sobie co najwyżej jedną warstwę ubrania więcej niż dorosły.
- W łóżeczku nie powinny znajdować się poduszki, inne elementy pościeli czy inne miękkie obiekty.
- Nie należy używać fotelików samochodowych czy innych sprzętów, w których niemowlę siedzi, jako miejsca regularnego snu. W przypadku zaśnięcia dziecka w foteliku samochodowym powinno być ono przeniesione do łóżeczka tak szybko, jak to możliwe i bezpieczne.
- Smoczka nie należy przyczepiać do ubrań dziecka ani wieszać mu go na szyi.
Niestety, nie da się wszystkiego przewidzieć, dlatego przede wszystkim zaleca się rodzicom zachowanie czujności i obserwację dzieci.
Źródła:
Standardy opieki medycznej nad noworodkiem w Polsce 2020;
Rutkowska M., Adamska E., Reśko-Zahara M.: Resuscytacja noworodka. Bielsko-Biała, 2016, wyd. 2;
Kwinta P.: Bezdechy u noworodków, Medycyna Praktyczna (2016);
Zapobieganie SIDS – zalecenia AAP, Standardy Medyczne (2016).