Wiemy zatem już, jeśli chodzi o SIDS, do jakiego wieku istnieje ryzyko jego wystąpienia.
Czynniki ryzyka SIDS
Choć w odniesieniu do SIDS przyczyny nie są jeszcze dokładnie poznane, mimo prowadzonych badań, to wyróżniono kilka czynników, które mogą zwiększać prawdopodobieństwo nagłej śmierci łóżeczkowej. Są to zarówno czynniki środowiskowe, jak i uwarunkowania genetyczne.
Do czynników środowiskowych należą m.in.:
- układanie niemowlęcia do snu w pozycji na brzuchu
- ekspozycja na składniki dymu tytoniowego (już od pierwszych miesięcy życia w łonie matki)
- młody wiek matki – poniżej 19 roku życia,
- powikłana ciąża (zakażenia, niedokrwistość, krwawienie)
- przedwczesny poród i związana z nim niska masa urodzeniowa dziecka – poniżej 2500 gramów i poniżej 6 pkt. w skali Apgar (wcześniaki stanowią 20-30 procent umierających na SIDS dzieci),
- przegrzewanie niemowlęcia, spowodowane np.: zbyt wysoką temperaturą powietrza w sypialni dziecka, zbyt ciepłym ubraniem i zbyt ciepłym okryciem podczas snu (kołderką).
- nieprawidłowości w zakresie układu nerwowego dziecka
- infekcje u dziecka (np. dróg oddechowych, przewodu pokarmowego).
Predyspozycje genetyczne do SIDS są mniej poznane niż uwarunkowania środowiskowe. Wymienia się wśród nich m.in.: zespół wydłużonego QT predysponujący do zaburzeń rytmu serca lub defekt receptorów serotoninergicznych w mózgu predysponujący do zaburzeń oddychania. Ryzyko SIDS w rodzinie, w której już jedno dziecko zmarło z powodu śmierci łóżeczkowej, może być nawet 20 razy większe niż w rodzinach niedotkniętych SIDS.
SIDS: na co zwracać uwagę?
Jak wspomnieliśmy, w przypadku SIDS przyczyny nie są znane, jednak czasami możemy się spotkać z symptomami, które powinny obudzić naszą czujność.
Jeżeli u dziecka zaobserwujemy któryś z poniższych objawów, skonsultujmy się z lekarzem:
- nieprawidłowy, np. świszczący oddech,
- szary kolor skóry lub sinica ust i śluzówek jamy ustnej czy paznokci,
- kaszel podczas snu – o ile nie wynika np. z przeziębienia,
- drgawki podczas snu lub w czasie czuwania
- zmiana temperatury ciała bez wyraźnej przyczyny,
- okresowe utraty kontaktu z otoczeniem.
Wspomniane symptomy powinny nas zaniepokoić, jednak zwykle żadne objawy nie występują, co dodatkowo potęguje strach i sprawia, że przypadki SIDS są dla rodziców tak traumatycznym przeżyciem.
SIDS: jak zapobiegać?
Mimo, że SIDS atakuje nagle i nie do końca znane są jego przyczyny, można jednak dołożyć wszelkich starań, aby do tej tragicznej sytuacji nie doszło. Lekarze specjaliści opracowali konkretne wskazówki, które mogą zminimalizować ryzyko SIDS. Poniżej przedstawiamy je wraz z praktycznymi zaleceniami, dotyczącymi zarówno różnych aspektów opieki nad niemowlęciem, jak również polecanych i odradzanych produktów.
SIDS: czego nie robić?
- Przede wszystkim nigdy NIE kładźmy dziecka do snu na brzuszku, ani nie zostawiajmy go w tej pozycji bez opieki