Kiedy dziecko rezygnuje z drzemki w ciągu dnia, wielu rodziców zastanawia się, czy to aby nie za wcześnie? Właściwej oceny sytuacji nie ułatwiają liczne rady i opinie płynące od rodziny i przyjaciół, a także porównywanie swojej pociechy do innych dzieci.
Kiedy dziecko przestaje spać w dzień, po czym poznać, że maluch już nie potrzebuje drzemki? Czy 3-latek powinien spać w dzień, czy należy w jakikolwiek sposób zmuszać do snu dziecko, które nie nie chce zasnąć na drzemkę?
Kiedy dziecko przestaje mieć drzemki: czy u każdego maluszka rezygnacja z drzemek przebiega w podobnym okresie?
Kiedy dziecko rezygnuje z drzemki, większość rodziców jest zdezorientowanych. Oto właśnie stracili jedyny moment w ciągu dnia, w którym mogli nieco odpocząć, czy poświęcić się swoim obowiązkom.
Sen (w tym drzemki) ma także niezwykle dobroczynny wpływ na rozwój i samopoczucie, dlatego kiedy dziecko przestaje spać w dzień, dochodzi także obawa rodziców, czy nocny odpoczynek będzie w stanie całkowicie zaspokoić u maluszka dobowe zapotrzebowanie na sen?
Większość dzieci ok. 10-18 miesiąca życia ma w ciągu dnia tylko jedną, dłuższą drzemkę, natomiast to, kiedy dziecko całkowicie przestaje mieć drzemki, jest kwestią bardzo indywidualną. Pomiędzy 1 a 5 rokiem życia zapotrzebowanie na sen u dzieci zmniejsza się systematycznie, jednak w różnym tempie.
Nie ma jednego, ściśle określonego przedziału czasu, kiedy dzieci przestają spać w dzień. Niektóre maluchy całkowicie rezygnują z drzemek w wieku ok. 2-lat, z kolei inne dzieci w wieku 3 czy 4-lat wciąż potrzebują jednej, krótkiej drzemki w ciągu dnia. Kluczowa jest obserwacja potrzeb dziecka i responsywne reagowanie na zmiany dobowego zapotrzebowania na sen.