O tym, że idealna postawa ciała nie istnieje przeczytasz tutaj. Do najczęściej występujących wad postawy ciała u dzieci w wieku szkolnym zaliczamy między innymi: plecy okrągłe, płaskie, wklęsłe, skolioza, wady ukształtowania klatki piersiowej (klatka piersiowa kurza, lejkowata), wady ustawienia kończyn dolnych (kolana koślawe, szpotawe). Trudno byłoby w jednym artykule opisać każdą z osobna, dodatkowo należy pamiętać, że każde dziecko ma swoje indywidualne cechy postawy ciała, które należy uwzględniać w jej ocenie.
Profilaktyka wad postawy
Wiadomo nie od dziś, że lepiej zapobiegać, niż leczyć. Terapia wad postawy to często długi, żmudny, wymagający czasu i zaangażowania dziecka oraz rodzica proces. Natomiast nieprawidłowości w postawie ciała zauważone odpowiednio wcześnie są łatwiejsze do skorygowania i pozwalają na uniknięcie pogłębiania się problemu w przyszłości.
Przesiewowe badania postawy ciała u dzieci w wieku szkolnym powinny być wykonywane przez placówkę szkolną przynajmniej raz w roku.
Nie zawsze jest to możliwe do zrealizowania, dlatego warto udać się na wizytę kontrolną do fizjoterapeuty pracującego z wadami postawy u dzieci. Specjalista oceni zakresy ruchu w stawach, napięcie i siłę mięśni, wzorce ruchowe, z których korzysta dziecko. Przyjrzy się również postawie ciała zarówno w spoczynku jak i podczas ruchu. Podpowie jaki rodzaj aktywności fizycznej zalecany jest dla Twojej pociechy i jak często maluch powinien się ruszać.
W okresie kształcenia szkolnego warto zadbać o prawidłowy sen dziecka. Regeneracja jest równie ważna, jak aktywność i wysiłek. Jakościowy sen trwający minimum 8 do 10 godzin wpływa pozytywnie nie tylko na zdolności intelektualne dziecka, jego umiejętność skupienia na lekcjach i przyswajanie wiedzy, ale także na postawę ciała. Niewyspane dziecko to zmęczone dziecko!
Zadbaj o to, żeby miejsce, w którym śpi dziecko było:
- przewietrzone;
- materac był średnio-twardy;
- na minimum godzinę przed snem ograniczyć dostęp do światła niebieskiego generowanego przez ekrany (telefon, tablet, telewizor, komputer).
Na postawę ciała wpływają także emocje Twojego dziecka. Czy czytając ten artykuł potrafisz sobie wyobrazić choć jedną osobę ze swojego środowiska, która w towarzystwie stoi wyprostowana, pewna siebie, chodzi pewnym krokiem z uniesioną głową? Z drugiej strony, czy znasz kogoś, kto wydaje się być często przygarbiony, wycofany, ze spuszczoną głową, jakby przygnębiony? Być może potrafisz zaobserwować podobne zmiany w postawie ciała u swojego malucha.
