Oswajanie tematu miesiączki

W Polsce średni wiek menarche, czyli wystąpienia pierwszej miesiączki to około 12-13 rok życia. Niemniej jednak, zakres prawidłowego początku miesiączkowania waha się między 10. a 17. rokiem życia. Zanim pojawi się pierwsza miesiączka u dziewczynki, obserwujemy rozwój piersi oraz owłosienia łonowego a także tzw. wzrostowy skok pokwitaniowy – szybki przybór wzrostu.

Krwawienie a pierwsza miesiączka u dziewczynki

Wystąpienie krwawienia przed ukończeniem 10 roku życia, zwłaszcza przed pojawieniem się innych cech płciowych tj. piersi i owłosienia łonowego, nie powinno być traktowane jako pierwsza miesiączka u dziewczynki. Takie krwawienie wymaga wyjaśnienia i diagnostyki. Możemy mieć do czynienia z przedwczesnym dojrzewaniem i może być to objaw zaburzeń w pracy tarczycy lub innych gruczołów, infekcji, urazu lub wykorzystania seksualnego.

Pierwsza miesiączka w wieku 10 lat 

Wątpliwości pojawiają się także, kiedy pierwsza miesiączka u dziewczynki pojawia się w wieku 10 lat. Czy to normalne zjawisko?

Warto podjąć temat pojawienia się pierwszej miesiączki u córki, kiedy zaczynamy obserwować pierwsze zwiastuny dojrzewania. Pomoże to powolutku oswoić temat krwawień i zapobiec lękowi w sytuacji pojawienia się miesiączki.

Pierwsza miesiączka u córki a rozmowa z rodzicem

W momencie, w którym pojawi się pierwsza miesiączka u córki, należy przekazać jej kolejne informacje, na które musi zwrócić uwagę:

• data wystąpienia krwawienia;
• czas trwania krwawienia;
• jego nasilenie.

Pomocne mogą być różne gotowe aplikacje albo wpisywanie dat w kalendarzu. Rolą mamy jest też wychwycenie problemu nadmiernych krwawień miesiączkowych. Odstępy między miesiączkami w ciągu pierwszych lat od menarche wahają się między 21 a 45 dni. Czas krwawienia nie powinien przekraczać tygodnia, najczęściej wynosi od 3 do 7 dni.

Pierwsza miesiączka u dziewczynki: o czym należy porozmawiać?

Pierwsza miesiączka u córki może być również przyczynkiem do rozmowy na temat możliwości zostania mamą w przypadku rozpoczęcia współżycia, choć pierwsze cykle zazwyczaj są nieowulacyjne. Należy też wspomnieć o dolegliwościach, które mogą się pojawić w trakcie cyklu i krwawienia. Zalicza się do nich:

• ból podbrzusza;
• ból okolicy krzyżowej kręgosłupa;
• a czasami nudności lub biegunka.

Dla złagodzenia dolegliwości bólowych powinny wystarczyć leki dostępne w odręcznej sprzedaży jak paracetamol lub ibuprofen, ale stosowane w dawce adekwatnej do masy ciała (np. u dziewczynki o masie ciała 55kg – 1g paracetamolu co 6 godzin lub 400mg ibuprofenu co 8 godzin).

Trzeba też wspomnieć o możliwych zmianach nastroju przed miesiączką (PMS)- rozdrażnienie, niepokój, lęk a czasami agresja. W zależności od nasilenia tych objawów można radzić sobie z nimi samodzielnie lub uciekać się do pomocy lekarza. Nie zawsze zmiany związane z dojrzewaniem są dobrze przyjmowane przez rosnącą dziewczynkę, zwłaszcza jeśli pojawią się wcześniej lub dużo później niż w grupie rówieśniczej. Można spróbować zaakcentować pozytywnie ten moment w gronie rodzinnym.

Jak uczcić pierwszą miesiączkę?

Aby oswoić ten trudny dla dziecka temat, mamy coraz częściej zastanawiają się jak uczcić pierwszą miesiączkę? Najlepszym sposobem jest zrobienie z córką czegoś, co sprawi jej przyjemność, da odczuć, że przekroczyła pewien próg i jest to fajne doświadczenie. Co dokładnie wybrać i jak właściwie uczcić pierwszą miesiączkę, tak naprawdę zależy od relacji rodzinnych i upodobań córki.

Dla niektórych dziewczynek atrakcją będzie wspólne wyjście z mamą na zakupy, dla innych do gabinetu kosmetycznego czy masażu, albo wspólne zjedzenie wyjątkowych deserów z całą rodziną czy dodatkowa dziurka na kolczyk w uchu.

Jak powiedzieć mamie o okresie?

Również dla dziewczynki temat miesiączki może być wstydliwy, mimo że nie powinien. Jak powiedzieć mamie o okresie? Najlepiej najprościej jak się da. Kiedy już wystąpi krwawienie mówimy, że ono jest.

Każda mama ma doświadczenie pierwszej miesiączki za sobą i chociaż są one bardzo różne, to przekaże Ci co należy robić w czasie miesiączki, jak o siebie zadbać w tym czasie. Ustalicie, gdzie będą Twoje środki higieniczne i jakie dolegliwości masz mamie zgłaszać. Jeśli nie masz akurat dobrych relacji z mamą lub jest ona niedostępna, to możesz porozmawiać z babcią lub ciocią, tatą albo inną bliską Ci osobą.