Poronienie to nie tylko strata dziecka, ale także strata roli mamy, taty, związanych z dzieckiem planów, nadziei i marzeń. Jest to także brutalne przerwanie więzi, jaką rodzice zaczęli budować z nienarodzonym maleństwem, często jeszcze na długo przed poczęciem. Jak poradzić sobie z poronieniem lub być wsparciem dla pary, która doświadcza straty dziecka nienarodzonego?
W głowie mogą kłębić się trudne pytania. Jak myśleć o poronieniu, jak poradzić sobie z uczuciami i czy psycholog po poronieniu może pomóc w szybszym dojściu do równowagi psychicznej po stracie dziecka?
Jak myśleć o poronieniu: jak pozwolić sobie na wsparcie?
Strata dziecka nienarodzonego zawsze jest dla rodziców stratą, poczuciem głębokiego, ciężkiego przeżycia, jest zaskoczeniem, niezależnie od etapu ciąży, w którym znajduje się kobieta. To normalne, że w takiej sytuacji zalewa nas fala wielu, często skrajnych i trudnych emocji.
Nie wiemy, jak poradzić sobie z poronieniem, jak będzie wyglądało nasze dalsze życie… W takiej sytuacji często potrzebne jest zwolnienie w pracy i wsparcie. Nie można na dłuższą metę udawać, że wszystko jest w porządku, kiedy czujemy, że tak naprawdę wali nam się świat.
Nie da się przestać myśleć o utraconym dziecku, ale możemy starać się znaleźć sposób na to, jak myśleć o poronieniu, by układać swój świat po stracie:
- Dać sobie czas: choć to trudne, należy dać sobie czas i przestrzeń na przeżywanie straty dziecka, zaopiekować się sobą z czułością i zrozumieniem. Jak myśleć o poronieniu?
Psychiczne rany związane ze stratą dziecka nienarodzonego nigdy całkowicie się nie zabliźnią, dlatego nie da się przestać myśleć o stracie, która się dokonała. Wraz z upływem czasu ból i smutek staną się mniej dojmujące.
- Pożegnać się: nie wszyscy rodzice po poronieniu mają możliwość lub siłę na pożegnanie się ze swoim nienarodzonym dzieckiem. Dlatego kiedy szukamy sposobów na to, jak poradzić sobie z poronieniem, bardzo pomocne może okazać się symboliczne pożegnanie z maluszkiem, m.in.: napisanie do niego listu, zapalenie znicza. Na wielu cmentarzach w Polsce można znaleźć symboliczny grób dziecka utraconego.
- Poszukać wsparcia: w poszukiwaniu sposobów na to, jak poradzić sobie z poronieniem kluczowe jest wsłuchanie się w siebie i swoje potrzeby. Jeśli nie chcesz być sama/sam, poproś bliskich o spotkanie, jednak szczerze powiedz, że bardzo chętnie posłuchasz ich opowieści, ale równocześnie trochę pomilczysz. A może bardziej potrzebujesz wygadać się i zrzucić ciężar nagromadzonych emocji? Poproś partnera lub kogoś bliskiego o rozmowę w intymnej, spokojnej atmosferze.
Jeśli czujesz, że wsparcie najbliższych jest niewystarczające, że sytuacja poronienia Cię przytłacza, nie wahaj się poprosić o profesjonalną pomoc. Psycholog pracujący ze stratą i żałobą pomoże Tobie oraz Twojemu partnerowi/partnerce przejść przez każdy etap straty dziecka nienarodzonego.
Jak poradzić sobie z poronieniem, jak wspierać rodziców po stracie dziecka nienarodzonego?
Strata dziecka nienarodzonego to doświadczenie, które kobieta i mężczyzna mają prawo przeżywać w swoim tempie, zgodnie ze swoimi potrzebami. Nie ma czegoś takiego jak właściwe lub niewłaściwe przeżywanie poronienia.
Dobrze być otwartym na wszystkie emocje, które pojawiają się w obliczu doświadczenia straty dziecka nienarodzonego i żałoby, którą w związku z tą stratą przeżywają rodzice. Jak poradzić sobie z poronieniem, jak wspierać bliskich w tych trudnych chwilach?
Akceptacja i czas
Dobrze być otwartym na wszystkie emocje, które pojawiają się u rodziców w obliczu doświadczenia straty dziecka nienarodzonego. Najważniejsze jest wsłuchanie się w ich potrzeby i duża dawka wyrozumiałości, bez wywierania presji na szybkie dojście do siebie po poronieniu i powrót do normalności. Strata, która się dokonała w każdym człowieku pracuje inaczej, a długość przeżywanej żałoby jest sprawą bardzo subiektywną.
Nie bagatelizuj
Zdarza się, że w naszych głowach pojawiają się również myśli, z kategorii dramatycznych, wzbudzających kontrowersje np. To był tylko zarodek, nawet jeszcze nie dziecko.