Jakie objawy daje przepuklina pępkowa? Tego rodzaju przepuklina objawia się jako uwypuklenie skórne w pępku, które zazwyczaj jest miękkie, niebolesne i daje się łatwo odprowadzić (wcisnąć) z powrotem w głąb brzucha.
Odprowadzalna przepuklina pępkowa u niemowlaka
Przepuklina, w której możliwe jest ręczne odprowadzenie zawartości do prawidłowego położenia, nawet na chwilę, nosi nazwę przepukliny odprowadzalnej i jest najczęściej niebolesna. Odprowadzenie zawartości przepukliny z powrotem nie stanowi jej wyleczenia, ponieważ wrota przepukliny pozostają otwarte i sytuacja może się wkrótce powtórzyć, np. przy kolejnym ataku płaczu.
Uwięźnięcie przepukliny pępkowej
Jeżeli jednak zawartość worka przepuklinowego, czyli np. jelita zostaną uciśnięte we wrotach przepukliny, może dojść do ich miejscowego niedokrwienia i obrzęku, a w dalszej konsekwencji do martwicy. Taką przepuklinę nazywamy przepukliną uwięźniętą.
Jest ona zwykle twarda, napięta i bolesna, więc dziecko może być wtedy bardzo niespokojne, często reaguje płaczem, a nawet wymiotami. Nieleczona uwięźnięta przepuklina może doprowadzić do bardzo poważnych następstw – ze zgorzelą jelita, sepsą i zgonem włącznie, jednak w przeciwieństwie do przepukliny pachwinowej, do uwięźnięcia przepukliny pępkowej, dochodzi bardzo rzadko.
Ważne! Gdy podejrzewamy uwięźnięcie przepukliny, należy się pilnie zgłosić na izbę przyjęć lub do rejestracji szpitalnego oddziału ratunkowego. Z uwagi na potencjalną konieczność wykonania zabiegu operacyjnego, dziecko powinno być na czczo (nie należy podawać jedzenia ani picia). Jeśli lekarz nie jest w stanie odprowadzić przepukliny, konieczna jest operacja w trybie pilnym, niezależnie od wieku pacjenta.
Przepuklina pępkowa u niemowlaka: co robić?
Gdy u swojego malucha podejrzewamy przepuklinę pępkową, trzeba skonsultować objawy z lekarzem pierwszego kontaktu, aby potwierdzić diagnozę i ustalić tryb leczenia. Rozpoznanie przepukliny pępkoweju niemowlaka następuje na podstawie wywiadu i badania dziecka. W czasie badania lekarz ustala, czy jest to faktycznie przepuklina pępkowa, czy np. przepuklina kresy białej – mają różny przebieg, który determinuje ich sposób leczenia. Następnym krokiem jest skierowanie dziecka do chirurga dziecięcego, który podejmuje decyzję o dalszym postępowaniu. Na szczęście, większości przypadków przepuklina pępkowa nie wiąże się z koniecznością leczenia – do 5. roku życia cofa się samoistnie w 85-90% przypadków.
Operacja przepukliny pępkowej: kiedy i jak przebiega?
Jeżeli tak się nie stanie, dziecko może czekać zabieg operacyjny, najczęściej wykonywany w trybie chirurgii jednego dnia. Operacja ma zapobiec uwięźnięciu przepukliny oraz skorygować wygląd pępka. Polega na wykonaniu cięcia w dolnej części pępka, a następnie zamknięciu pierścienia pępkowego za pomocą szwów. Czasem, choć rzadko, niezbędna jest również plastyka skóry. Po zabiegu przepukliny szwy można wyczuć pod skórą często jeszcze przez wiele tygodni – zostaje po nich zgrubienie (blizna). Po operacji niezbędna jest zwykle jedna wizyta kontrolna. W razie, gdyby później nastąpił nawrót przepukliny, trzeba ponownie zgłosić się do lekarza.
Jeżeli przepuklina pępkowa zostanie zamknięta operacyjnie, ew. zamknie się sama, można uznać ją za wyleczoną. Nawroty przepukliny zdarzają się bardzo rzadko (ok. 1%), ale może do nich dojść również w dorosłym życiu, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z otyłością.
Jeśli chodzi o profilaktykę, nie są dotychczas znane sposoby pozwalające uniknąć przepukliny pępkowej.
