Jak wiązać chustę do noszenia dziecka?

Chustonoszenie, chociaż może wydawać się stosunkowo nowym trendem, występuje tak naprawdę w różnych formach od wielu pokoleń. W przeszłości używano w tym celu materiałów i elementów ubrań, jakie aktualnie znajdowały się pod ręką – np. skór, fragmentów tkanin czy zapasek. Jak wygląda to współcześnie? Oto poradnik, dzięki któremu dowiesz się, jak prawidłowo wiązać chustę do noszenia dziecka.

W dzisiejszym podejściu do chustonoszenia podkreśla się nie tylko komfort rodzica, który zachowuje wolne ręce, ale także rolę bliskości w rozwoju malucha. Noworodek, otulony tkaniną i czujący ciało mamy (lub taty), znajduje się w znajomym środowisku, chroniony przed nowym, kompletnie obcym światem. To czas, w którym dziecko potrzebuje szczególnego kontaktu z opiekunem, ponieważ przyzwyczaiło się do niego przez dziewięć ostatnich miesięcy – w jego objęciach szybciej się uspokaja i lepiej śpi. Decyzję o rozpoczęciu noszenia dziecka w chuście już w okresie noworodkowym należy podjąć po konsultacji z pediatrą lub ortopedą, który sprawdzi, czy nie ma ku temu przeciwwskazań.

Zalety chustonoszenia

Wiele rodziców decyduje się na wiązanie chusty ze względu na swobodę działania, jaką daje ten sposób noszenia dziecka. Bliskość maleństwa nie oznacza tutaj rezygnacji z wykonywania codziennych czynności, a daje okazję do ich realizacji i jednoczesnego pogłębiania więzi z dzieckiem. Mama i tata mogą przemieszczać się komunikacją miejską, po schodach czy w sklepie, bez trudności związanych z przenoszeniem wózka. To wygodne rozwiązanie również podczas urlopu, zwłaszcza dla osób lubiących piesze wędrówki.

Wiedza na temat tego, jak wiązać chustę do noszenia dziecka, może pozytywnie wpłynąć na jego rozwój fizyczny – w szczególności bioder oraz zmysłu równowagi. W pierwszym przypadku kluczową rolę odgrywa poprawne ułożenie kości udowej, w drugim ciągły ruch rodzica oddziałujący też na maleństwo. Odpowiednia pozycja ogranicza również ryzyko pojawienia się kolki bądź łagodzi odczuwany ból dzięki podkurczonym nóżkom, które stymulują pracę jelit.

Rodzaje chust do noszenia dziecka

Wyróżnia się trzy rodzaje chust. Za najbardziej uniwersalne można uznać modele tkane, pozwalające na noszenie zarówno małych, jak i nieco starszych dzieci. Skośno-krzyżowy, mocny splot zapewnia odpowiednie wsparcie nawet dla przedszkolaków, jednak istotne jest właściwe dociągnięcie materiału. Chusty elastyczne są trochę mniej wymagające, ale warto je zostawić na trochę późniejszy etap życia maluszka – w rozciągliwej tkaninie trudno jest utrzymać noworodka w prawidłowej pozycji.

Model kółkowy nie należy do chust wiązanych: to materiał, którego dopasowanie i długość reguluje się za pomocą dwóch kółek. Takie rozwiązanie narzuca jednak tylko jeden sposób noszenia malucha – na ramieniu, co może obciążać rodzica przy większym dziecku. Podobny problem występuje w modelu pouch, czyli popularnej „kieszonce”.

Jak prawidłowo wiązać chustę do noszenia dziecka?

Malucha należy nosić z przodu (na swoim brzuchu) i „tyłem do świata” do czasu, aż skończy 4-5 miesięcy. Noworodek w chuście powinien przyjmować pozycję zgięciowo-odwiedzeniową, zapewniającą odpowiednie ułożenie jego nóżek, miednicy, kręgosłupa, a także tułowia. Aby stwierdzić, że chusta została zawiązana prawidłowo, trzeba sprawdzić, czy u malucha:

• palce stóp skierowane są na zewnątrz, a pięty do wewnątrz;
• nóżki są zgięte w stawach biodrowych (ok. 90-110?) i odwiedzione na zewnątrz (60-90?);
• miednica jest podwinięta, ustawiona w tyłopochyleniu (wraz z kolejnymi etapami rozwoju kieruje się do pozycji pośredniej);
• kręgosłup zachowuje swoją naturalną krzywiznę, tzn. znajduje się w pełnej kifozie,
• brzuszek przylega do ciała rodzica.

Istotne jest również to, aby ciężar dziecka był równomiernie rozłożony, a głowa, kręgosłup i miednica tworzyły jedną oś. Z kolei rączki powinny zostać zgięte w łokciach i delikatnie odwiedzione w stawach ramiennych.

Popularne rodzaje wiązań

Wiązania – tak, jak same chusty – można podzielić na: te, które lepiej sprawdzą się w przypadku maluszków (noworodków i niemowląt do 4. miesiąca życia) oraz te przeznaczone raczej dla starszaków (czyli dla niemowląt po ukończeniu 4.-5. miesiąca). 

• Wśród najpopularniejszych wariacji w pierwszej grupie, czyli dla najmłodszych maluchów, wyróżnia się „kangurka”, zapewniającego prawidłową pozycję nawet drobnym noworodkom oraz ich rodzicom. To propozycja, która odciąża kręgosłup mamy lub taty, a przy tym nie krępuje ich mięśni brzucha. Węzeł pozwala również na szybką kontrolę i łatwą poprawę pozycji dziecka. 
• Innym popularnym węzłem dla noworodków jest „kieszonka”, często uznawana za łatwiejszą do „zamotania” niż kangurek. Przyjęta pozycja odciąża ramiona oraz dolne partie pleców rodzica, dzięki równomiernemu rozłożeniu ciężaru. Zarówno noszący, jak i dziecko są opleceni tkaniną, przez co prościej jest utrzymać niestabilną główkę malucha podczas wiązania. Ta forma chustonoszenia sprawdza się także w przypadku nieco większych dzieci.
• „Plecak prosty” polecany jest dla starszaków. Dzięki temu wiązaniu rodzicom łatwiej zachować prostą postawę ciała przy cięższym maluchu, podczas gdy on sam ma okazję do obserwacji otaczającego go świata. Niektórzy stosują to rozwiązanie już od najwcześniejszych chwil życia dziecka, jednak wielu rodziców woli poczekać, aż niemowlę będzie stabilnie trzymać główkę – ma to uzasadnienie zwłaszcza, gdy dziecko rozwija się nieharmonijnie. Poprawne „zamotanie” noworodka może sprawiać trudności, a w szczególności moment przenoszenia maleństwa z biodra na plecy.

Jak długo można nosić dziecko w chuście?

Chustonoszenie powinno się dostosowywać do potrzeb rodzica i dziecka – maluszka można nosić tak długo, jak odpowiada to obydwu stronom. Aby nauczyć się, jak wiązać chustę w praktyce, każdemu rodzicowi czy opiekunowi zaleca się przeszkolenie przez certyfikowanych doradców z zakresu chustonoszenia. Warto również pamiętać, że starszaki wymagają dodatkowych aktywności, dzięki którym będą się rozwijać, dlatego należy im zapewnić różnorodność. Bliskość mamy i taty jest ważna na każdym etapie rozwoju, ale może przejawiać się w różnych formach.